Al ruim een kwart eeuw werkt onze wijnsnob als sommelier in een prestigieus restaurant in Amsterdam. Op een vrije dag dompelt hij zich onder in culinaire verwennerij. Rokkenjagen doet hij niet aan, wél koopjesjagen. In zijn tweewekelijkse column deelt hij zijn knowhow, tipt hij pareltjes van discounters en maakt hij de grond gelijk met verzuurde concullega’s: uiteraard volledig in stijl want een echte gastheer is altijd aan het werk.
Een mooie champagne drinken is vaak een prijzige bezigheid, dan wil je het ook goed doen. Trakteer jij binnenkort? Schenk niet te veel, maar ook niet te weinig. En dan het glaswerk. Wil je de bubbels eer aan doen? Geef ze ruimte en laat ze dansen in het glas. De wijnsnob vertelt over de do’s & don’ts.
Mislukt groots gebaar
Hoeveel glazen wijn haal jij uit een fles? Zes moet kunnen. Vijf is gul. Vier is commercieel niet verantwoord maar wel genereus. Drie is belachelijk weinig. Twee is overdreven romantisch. Een is schandelijk gemakzuchtig, net alsof je uit de fles drinkt. ‘Ik drink toch uit een glas! Die fles is toch van glas?!’ is een veel gehoorde opmerking van ongecultiveerde bierdrinkers die het glas van de fles omarmen, overschenken, inschenken en vervolgens het bijschenken omzeilen. Als je mij vraagt om met een fles champagne de volledige tafel van tien personen te voorzien van een feestelijk aperitief, dan zal ik op waardige wijze en met uitgestreken smoel deze symbolische daad verrichten. Dan komt het moment dat menigeen teleurgesteld naar zijn of haar glas kijkt en de verhoudingen scheef liggen tussen glaswerk en mijn geschenk. De gastheer overziet zijn mislukte grootse gebaar en verontschuldigd zich snel met; ‘alleen maar om even te proosten jongens’.
Bubbels ‘dood’ maken
Om maat te houden, kan glaswerk daarbij helpen. Champagne werd vroeger vaak in coupes geserveerd, zo’n glas waar je nu likeur in doet. Jammer zo’n coupe, want de met geduld en hard werken verkregen bubbels vluchten het glas uit om de kostbare drank ‘dood’ te maken. Ik kan me zelfs herinneren dat er standaard champagne mousseurs op tafel kwamen om te voorkomen dat de belletjes tot ongeoorloofde oprisping bij de genodigden leiden. De verkwikkende en verfrissende koolzuurbelletjes in de champagne werden letterlijk stukgeslagen om de bruisende drank tot zwijgen te krijgen. Je zou zeggen: neem dan géén champagne. Ja, of neem een crémant waar iets minder mousse in zit in ieder geval.
En toen kwam de flûte..
Het glaswerk dat nu het meest wordt gebruikt om champagne te serveren is de flûte. Dat glas versterkt zelfs het effect van de bubbels in je glas, omdat je neus er niet omheen kan en onmiddellijk geprikkeld wordt om te reageren. In de meeste gevallen zie ik geïrriteerde gezichten boven het glas verschijnen bij de eerste inname. Bovendien verhult dit slanke lange glas de weelde van geur en smaak. Het positieve effect is wel dat je de bubbels langer vast houdt en temperatuur van de wijn stabiliseert in deze bekrompen vorm. Wanneer je de champagne inzet als aperitief, werkt zo’n flûte prima! Een soort RESET knop om wakker te worden en de smaakpapillen op blanco te krijgen.
Belletjes laten zwemmen
Als je meer van de champagne wilt genieten en er zelfs gerechten aan op durft te offeren, is het veel prettiger om de bruisende wijn meer ruimte te geven. Daar zijn meerdere mogelijkheden en glazen voor. Ik ga hier niet de sluimerende vertegenwoordiger uithangen, en zie met zieligheid en wantrouwen hoe charmante wijnschrijvers onder in het vat van de droesemende commercie belanden.
Glaswerk? Probeer maar eens wat uit. Bijvoorbeeld een kopje?! En maat houden natuurlijk!
Smaakt dit naar meer? Volg ons op Instagram, Facebook en schrijf je in voor onze nieuwsbrief.
